Over de gedichtenbundel "De poolster"

(Concept vertaling)

De gedichten in de Poolster bestaan uit woordmotieven, die zijn verwerkt op basis van individuele gevoelens en gedachten en zijn voornamelijk gebaseerd op twee kleuren. Het bleef privé binnen het algemene beeld; maar er zijn ook objectieve bezigheden van tijd tot tijd.

Poëzie is als een pijl die uit het standpunt van de dichter schiet en zijn doel vindt. Het hele probleem is het veerspanningspunt. Als we dit spanningspunt niet goed aanpassen, neemt de afwijking van het gedicht toe. Het stopt met ademen voordat het doel bereikt of het zakt met grote snelheid in het doelbord en neemt het gedicht van waar het zou moeten zijn naar verschillende dimensies. Dan vervult het zijn functionaliteit niet. Het aan ons hoe en waar de woorden op de meest correcte en effectieve manier te gebruiken.

Het poëzieboek “Poolster” is van een allochtoon die in Nederland woont. Het draagt de handtekening van Turgay Usanmaz. Het boek bestaat uit twee delen. Deel 1; het is getiteld "Mijn hart maakt een revolutie". Er zijn negenenveertig gedichten in deze sectie. Zoals hij in het voorwoord van het boek stelt, werd hij verliefd werd op penvrienden. In dit gedeelte strooide hij een verzameling gedichten uit die hij schreef voor een meisje dat in VS woonde, in de atmosfeer waar hij werd beïnvloed door de getijden van emoties die hij ervoer voor en na het zien van haar. De gedichten in deze sectie zijn een mengeling van gedichten gebaseerd op het individu dat niet is ontdaan van zijn subjectiviteit.

Laten we naar het tweede deel gaan: Het aantal gedichten in dit deel is twintig. Dat is bijna de helft van het aantal gedichten in het eerste hoofdstuk. Terwijl we zijn gevoelens in twijfel trekken nadat we hem (zijn minnaar) hebben ontmoet, kunnen we zien dat hij zich losmaakt van de abstracte wereld en stap voor stap naar de concrete wereld toe beweegt en zijn voeten op de grond staan. Hieruit blijkt dat de subjectieve output in het eerste hoofdstuk de indruk wekt geleidelijk aan zijn plaats te verlaten voor de objectieve structurering. Gedichten beginnen te rijpen. De dichter ontdoet zich van zijn droomwereld en gaat het echte leven onder ogen. Deze confrontatie brengt de rijping in zijn gedichten met zich mee.

......

Turgay Usanmaz is een zeer emotioneel persoon. Hij leeft het van binnen. Zijn hart is vol verlangen naar liefde. Hij voelt de pijn van dakloosheid diep in zich. Hij heeft een heel snel liefdevol hart. Zijn menselijke relaties spontaan zoals het is. Alles is open en zichtbaar. Hij heeft niets te verbergen en een geest van delen. Dus de humanistische kant weegt zwaarder. Hij leeft zijn liefde persoonlijk. Hij kan dat niet socialiseren en verspreiden.

Omdat deze individualiteit in zijn gedichten tot uiting komt, loopt hij op een gegeven moment vast. Nadat ik tot hier naar Turgay Usanmaz heb geluisterd, denk ik, laten we verder gaan met de gedichten in het tweede deel van het boek. Het gedicht op de eenendertigste pagina trok mijn aandacht.

mijn gedicht

maak geen ruzie over de kwaliteit van mijn gedichten
wees niet beledigend als je kritiek hebt
ik schrijf niet om een "dichter" te zijn
ik was niet bezig met poëzie vroeger
ik ben verliefd op haar
mijn hart staat in brand
ik schreef voor haar
mijn liefde voor haar
werd een letter
werd een woord
werd een zin
begon een vorm te krijgen
werd een gedicht in dit pagina

Ik denk dat er geen woorden meer nodig zijn. Beste Turgay Usanmaz heeft al zijn eigen zelfkritiek gemaakt met dit gedicht. Ik wil mijn woorden eindigen met de volgende woorden van Balzac over poëzie: "Poëzie is iets die wordt geboren na lange, droevige reizen in de landen van de geest"

Ik hoop je te ontmoeten in een ander bos rozen...

Atila Er
Izmir, 17 februari 2001